☁️ Uzdrowisko U Podnóża Gór Stołowych

Hotel dla Kobiet środa, 15 lipca 2020 12:05 Komfortowy Hotel Kudowa **** położony tuż obok parku w Kudowie-Zdroju to odpowiedni wybór na relaks w uzdrowisku, górskie wypady i zwiedzanie pięknych zakątków Ziemi Kłodzkiej Kudowa-Zdrój położone u podnóża Gór Stołowych to urokliwe uzdrowisko, w pobliżu którego atrakcje turystyczne Ziemi Kłodzkiej i w Czechach są na wyciągnięcie ręki. Hotel Kudowa **** to komfortowy hotel, który leży w spokojnej okolicy Kudowy tuż obok parku zdrojowego. Hotel Kudowa to obiekt kameralny, posiadający wiele pokoi typu Superior dla rodzin z dziećmi. Strefa Relaksu z basenem, jacuzzi i kompleksem saun oraz hotelowe SPA z bogatą ofertą zabiegów to przestrzenie, dzięki którym goście zaznają relaksu i wypoczynku na odpowiednim poziomie. Dwie windy, w tym jedna panoramiczna ułatwiają swobodne przemieszczanie się między piętrami budynku, obszerny zamykany parking pozwala pomieścić bez problemu wszystkich gości hotelu. Śledź nasze bieżące wpisy na facebooku i instagramie. Hotelowa restauracja serwuje śniadania, obiady i kolacje polecając różnorodne specjały kuchni polskiej i regionalnej. Przy restauracji mieści się taras letni wśród zieleni, idealny na spędzenie czasu przy kawie bądź drinku. W Centrum Zdrowia i Urody SPA realizowane są różnego typu zabiegi kosmetyczne, pielęgnacji ciała, masaże oraz rehabilitacyjne. Do dyspozycji Gości są stacjonarne urządzenia sportowe poprawiające kondycję fizyczną. W hotelu znajduje się sala zabaw oraz niewielki plac zabaw na zewnętrz. Dostępne są również dodatkowe atrakcje na terenie hotelu, jak piłkarzyki, konsola gier dla dzieci i stół do tenisa. Grupy znajomych mogą sobie zorganizować ognisko obok chaty grillowej, w które odbywają się imprezy w plenerze. W hotelu prosperuje wypożyczalnia rowerów, każdy znajdzie coś dla siebie. Zarówno rowery turystycznej, górskie jak i rowery z napędem elektrycznym. Tylko 4 km od hotelu znajdują się singletracki w Brzozowiu, które są częścią najdłużej sieci singletracków w Polsce – Singletrack Glacensis. To świetna propozycja dla miłośników mtb ale również dla rodzin z dziećmi. Doskonałe trasy rowerowe znajdują się bardzo blisko hotelu. Płaskie, wyasfaltowane ścieżki rowerowe na pograniczu polsko-czeskim są pozbawione ruchu drogowe, przeznaczone tylko dla rowerzystów. Wróćmy tymczasem do Kudowy i atrakcji turystycznych. Kudowski park zdrojowy z wieloma alejkami i stawem zdrojowym stanowi świetne miejsce na spacery. Dla zainteresowanych aktywnym wypoczynkiem i wrażeniami można polecić Aqua Park Wodny Świat ze zjeżdżalnią (700 m od hotelu), czy park rozrywki z parkiem linowym z wieloma atrakcjami dla najmłodszych, ale również dla dorosłych. Do parku można dojść z hotelu w ciągu 10 min. Dla osób szukających większych wrażeń za parkiem zdrojowym (1,5 km od hotelu) znajduje się park linowy Mountain Emotion. Uzupełnieniem atrakcji w Kudowie jest Muzeum Zabawek z 5 tys. zabawek i Kaplica Czaszek w Czermnej. Jeśli chcemy przenieść się do świata starego rzemiosła i wsi sudeckiej sprzed kilku wieków, warto odwiedzić Szlak ginących Zawodów w Czermnej oraz Skansen Muzeum Pogórza Sudeckiego w Pstrążnej. Góry Stołowe, Ziemia Kłodzka i Czechy Wszystkich atrakcji nie sposób wymienić, kilkudniowy pobyt wystarczy do zapoznania się jedynie z niewielką ilością wyjątkowych miejsc w tej części Polski. Blisko Kudowy-Zdroju znajduje się Park Narodowy Gór Stołowych (5 km od hotelu), który są miejscem szczególnie wartym zobaczenia. Można się tam udać na Szczeliniec Wielki, najwyższy szczyt tych gór mierzący 919 m Jednak najciekawszą atrakcją turystyczną Gór Stołowych są Błędne Skały. Są to bloki skalne rozrzucona na terenie 21 ha, które tworzą wyjątkowy labirynt o różnych widowiskowych kształtach. Korytarze i nietypowe rzeźby skał czynią wizytę w tym miejscu czymś niesamowitym. Podobne wypiętrzenia skalne znajdują w skalnym Mieście (CZ, 40 km od hotelu). Po polskiej stronie mamy do dyspozycji wiele zabytków, znane uzdrowiska (Duszniki, Polanica), stację narciarską w Zieleńcu z kolejami krzesełkowymi oraz mnóstwo szlaków turystycznych. W Czechach możemy cofnąć się w czasie w trakcie zwiedzania wielu zamków i pałaców w promieniu 50 km, jak również zaplanować całodniowy wypad do Pragi (155 km).

^{Το Domek całoroczny nad zalewem u podnóża Gór Stołowych βρίσκεται στο Radków, σε απόσταση 23χλμ. από το σιδηροδρομικό σταθμό Kudowa Zdrój και 39χλμ.} Turystyka Osadnictwo w Górach Stołowych Teren obejmujący Park Narodowy i jego otulinę podobnie jak cała Ziemia Kłodzka jest ziemią trzech narodów. Upamiętnia to pomnik odsłonięty w 1999 roku w Kudowie Czermnej poświęcony Czechom, Polakom i Niemcom, którzy przyczynili się do zagospodarowania i rozwoju tej ziemi. Jeszcze w starożytności prowadziły przez Ziemię Kłodzką ważne szlaki komunikacyjne łączące Kotlinę Czeską z dorzeczem Odry. Jeden z nich, stanowiący odnogę "szlaku bursztynowego" przebiegał u południowego podnóża Gór Stołowych i przechodził przez przełęcz Polskie Wrota. Drugi, który powstał znacznie później łączył Kłodzko przez Radków z Broumovem. Pierwsze osadnictwo, niewątpliwie słowiańskie, rozwinęło się wzdłuż tych szlaków handlowych, dla obrony których wzniesiono grody Homole, Ratno i Radków. Pisemne wzmianki o wioskach położonych na obrzeżu Gór Stołowych i we Wzgórzach Lewińskich pochodzą z XIV w., choć musiały one istnieć już w wieku XIII. W tym wczesnym średniowieczu Ziemia Kłodzka pozostawała we władzy państwa czeskiego, choć jako teren przygraniczny często była także pod panowaniem Piastów Śląskich. W drugiej połowie XIII wieku rozpoczął się powolny proces zniemczania Ziemi Kłodzkiej w związku z kolonizacją na prawie niemieckim. Na terenie jednak Gór Stołowych i Wzgórz Lewińskich słowiański żywioł trwał ciągle; do końca II wojny światowej. Świadczyły o tym nie tylko utrzymujący się tu język czeski, ale i słowiańskie nazwy miejscowości: Lewin, Czermna czy Bukowina, zmienione na niemiecko brzmiące dopiero w 1933 roku. Rejon przygraniczny w okolicy Kudowy określany był w niemieckiej literaturze jako "czeski kątek". Silny ośrodek władzy, jaki stanowił w XIV wieku gród Homole doprowadził do powstania na terenie objętym Parkiem Narodowym i jego otuliną samodzielnego feudalnego "państewka homolskiego". Istniało one do zburzenia zamku po wojnach husyckich, które nawiedziły Ziemię Kłodzką w pierwszej połowie XV wieku. W 1459 roku król czeski Jerzy z Podiebradów utworzył samodzielne hrabstwo kłodzkie, do którego później włączono tereny dawnego państwa homolskiego. Po likwidacji tego ostatniego po roku 1561 na olecenie cesarza Karola VI przebudowano powstałe znacznie wcześniej prowadzące przez lasy Gór Stołowych drogi: Praski Trakt i przebiegający równolegle do niego Kręgielny Trakt. Tym ostatnim prowadzi dziś lokalna droga asfaltowa z Batorowa do Karłowa. Obie drogi stanowiły ważne połączenie Śląska z Czechami. Utraciły swe znaczenie po wybudowaniu w II połowie XIX wieku Szosy Stu Zakrętów. Praski Trakt, którego przedłużenie stanowiła prowadząca z Karłowa do Czech, przez Ostrą Górę, Machowska Droga, długi czas pełnił rolę dogodnego traktu pocztowego. Świadczą o tym zachowane do dziś kamienie milowe wskazujące odległości pomiędzy miejscami odpoczynku. Hrabstwo kłodzkie przez wieki zachowywało pewną autonomię w obrębie monarchii Habsburgów, pod panowanie której przeszło w 1526 roku i później także w obrębie monarchii pruskiej. W końcu XVI wieku i na początku wieku XVII pojawiają się pierwsze wzmianki o wodach mineralnych Kudowy i Dusznik i wtedy te uzdrowiska zaczynają swą leczniczą działalność. Ich rozwój i międzynarodowa sława przyczynią się do rozkwitu całego regionu, przyciągając w następnych wiekach kuracjuszy i turystów. W pierwszej połowie wieku XVII nawiedziła Ziemię Kłodzką przynosząca olbrzymie zniszczenia wojna trzydziestoletnia (1618 - 1648). Po jej zakończeniu rozwinęło się na Ziemi Kłodzkiej tkactwo lniane i bawełniane i stanowiło ono podstawę bytu większości ludności wiejskiej w rejonie Gór Stołowych i Wzgórz Lewińskich w wieku XVII i także w wiekach następnych. Słabe plony na ubogich górskich glebach i przeludnienie wiosek stwarzało konieczność zatrudnienia w rozwiniętym handlu i lokalnym rzemiośle. W wieku XVIII po przejęciu przez Prusy Śląska miały miejsce na terenie Ziemi Kłodzkiej trzy wojny tzw. śląskie. Zniszczenia materialne łączyły się w ich okresie z panującym głodem i nawiedzającymi miasta i wsie zarazami. Pamiątką takich epidemii, głównie z okresu ostatniej (7 letniej) wojny jest unikalny zabytek - Kaplica Czaszek w Kudowie Czermnej. Z wojnami śląskimi, a właściwie z niepokojami granicznymi po ich zakończeniu wiąże się budowa Fortu Karola (rok 1790), którego pozostałości można oglądać nieopodal Lisiej Przełęczy w centrum Parku Narodowego. Ze sprawą poszukiwania odpowiedniego miejsca na budowę fortu przez króla Prus Fryderyka II, w tym okresie, łączy się także historia odkrycia i udostępnienia największej atrakcji Gór Stołowych - ich najwyższego szczytu Szczelińca Wielkiego. Udostępnienie Szczelińca, szybki rozkwit uzdrowisk w Kudowie i Dusznikach, a także funkcjonowanie pielgrzymkowego ośrodka kultu Matki Boskiej w Wambierzycach stały się od końca XVIII wieku podstawą rozwoju turystyki w regionie. Przybrała ona charakter masowy szczególnie kiedy w połowie XIX wieku wybudowano wygodne drogi, a na pocz. XX wieku połączenia kolejowe Radkowa ze Ścinawką i Kudowy z Kłodzkiem. W tym czasie wybudowano w uzdrowiskach (także już w szybko rozwijającej się Polanicy) wiele sanatoriów, hoteli, łazienki i pijalnie. Powstały też inne obiekty nastawione na obsługę ruchu turystycznego jak schronisko na Szczelińcu (1845 r.), gospody w Karłówku i Pasterce. Działające od 1881 roku Kłodzkie Towarzystwo Górskie budowało nowe przejścia w górach, znakowało szlaki turystyczne i urządzało punkty widokowe. I i II wojna światowa nie wywarły bezpośredniego piętna w terenie objętym Parkiem Narodowym i jego otuliną. Śladami I wojny są stawiane po wioskach polsko- czeskiego pogranicza pomniki upamiętniające mieszkańców, którzy wcieleni do armii pruskiej zginęli na frontach (Karłów, Kudowa Czermna). Z drugą wojną światową wiążą się: istnienie obozu pracy przymusowej w Kudowie Zakrzu, pozostałości obozu szkoleniowego Wermachtu przy początku drogi wjazdowej na Błędne Skały, niedawno ekshumowany cmentarz żołnierzy niemieckich na granicy Parku przy drodze z Kudowy do Jerzykowic Wielkich, oraz nagrobek niemieckiego proboszcza, przeciwnika Hitlera, zamordowanego w Dachau - znajduje się on na cmentarzu w Kudowie Czermnej. Po II wojnie światowej w 1945 roku, pomimo roszczeń zgłaszanych przez Czechów, Ziemia Kłodzka została przyłączona do Polski. Nastąpiła wtedy prawie zupełna wymiana ludności. Miejsce wysiedlonych Niemców i Czechów zajęli przybyli jako osadnicy na Ziemie Zachodnie mieszkańcy wschodnich terenów przedwojennej Polski, włączonych do Związku Radzieckiego. Doprowadziło to do bardzo istotnych zmian w regionie Gór Stołowych i Wzgórz Lewińskich. Nowi przybysze nie posiadali umiejętności gospodarowania w trudnych warunkach górskich, ani też nie potrafili kontynuować tradycji letniskowych wsi. Stało się to przyczyną postępującego upadku rolnictwa w tym terenie, i wyludniania się wiosek górskich. Wiele z nich jak Ostra Góra, Karłówek, Grodczyn, Leśna zupełnie znikło z powierzchni ziemi. Polska Ludowa rozbudowała wprawdzie w oparciu o istniejące uzdrowiska liczący się w kraju okręg turystyczno - wypoczynkowy. Odbyło się to jednak z wyraźną szkodą dla środowiska przyrodniczego tych leczniczych miejscowości. Rozwijano bowiem zakłady przemysłowe w uzdrowiskach i wy budowano prawie w każdym z nich obce architektonicznie osiedla mieszkaniowe. Intensywna eksploatacja istniejącej bazy hotelowo - wczasowej w okresie PRL-u spowodowała znaczne jej zniszczenia i utrzymywanie niskiego standardu usług. Obecnie następuje prywatyzacja i rozwój nowoczesnych hoteli i obiektów wczasowych a także bazy handlowo-usługowej nastawionej na obsługę wczasowiczów i turystów. Duża atrakcyjność regionu powoduje, że prywatne hotele i schroniska oraz gospodarstwa agroturystyczne powstają nie tylko w uzdrowiskach i miastach regionu ale także w niewielkich wioskach. Przewodnik po okolicach Gór Stołowych To warto zobaczyć!... Szczeliniec Wielki Błędne Skały Skalne Grzyby Białe Skały Łężyckie Skałki Radkowskie Skały i Filary Skalne Wodospady Pośny Chcesz wiedzieć więcej?... Wybierz temat: Historia turystyki Zabytki regionu Osadnictwo w Górach Stołowych ^{Sanatorium Uzdrowiskowe MALWA KAMEA sp. z o.o. usytuowane jest w Polanicy-Zdrój, która ma status uzdrowiska, leży ona na pograniczu Gór Stołowych i Bystrzyckich w centrum Kotliny Kłodzkiej. Wśród okolicznych uzdrowisk Polanica-Zdrój cieszy się dużą…. od 75 zł /os.} W 1565 Georgius Aelurius podał w swojej Glaciographii (opisie ziemi kłodzkiej) wiadomość o istnieniu w okolicy wsi źródeł mineralnych. W latach 1706–1707 zakon jezuitów wybudował okazały dwór z kaplicą, który zaczął służyć pierwszym kuracjuszom, docierającym do Polanicy od połowy XVIII w. W 1773 został rozwiązany zakon jezuicki, a jego dobra przeszły na własność państwa pruskiego. Wyraźniejszy rozwój datuje się dopiero od XIX wieku. Ocembrowano jedno z pięciu tryskających wówczas źródeł (Józef), wzniesiono dom zdrojowy (drewniane łazienki) i zamieniono okoliczne pola na ogród. Wzniesiono nowe, murowane łazienki. Przeprowadzono badania wód mineralnych, zaadaptowano dwór pojezuicki na dom dla kuracjuszy. Polanica zasłynęła tym, że ma wodę skuteczną przeciwko „słabościom podbrzusza”. Od 1873 datuje się ożywiony rozwój Polanicy jako renomowanego uzdrowiska. Powstał rozległy park, zbudowano nową pijalnię wód, dom zdrojowy i teatr. Rozpoczęto butelkowanie wody mineralnej ze źródła Jerzy i jej wysyłkę. W latach 1903–1904 przeprowadzano odwierty pozyskując nowe, bardzo wydajne źródła Wielka Pieniawa oraz Goplana. Polanica zatraciła wiejski charakter, stając się modnym kurortem o charakterystycznej willowo-pensjonatowej zabudowie w stylu szwajcarskim. W latach 1905–1910 powstała nowoczesna rozlewnia wód mineralnych. W 1906 otwarto luksusowy dom kuracyjny– dzisiejsze sanatorium Wielka Pieniawa. Był on uważany za najnowocześniejszy na Śląsku, ponieważ posiadał własny zakład przyrodoleczniczy z pełnym wyposażeniem. W latach 1913 – 1924 powstała znaczna część zabudowy pensjonatowej i mieszkaniowej. Zakwaterowanie w uzdrowisku zapewniało około 10 hoteli i 120 pensjonatów, a leczeniem zajmowało się 12 lekarzy. Na początku I wojny światowej uzdrowisko zamknięto, a w domu zdrojowym urządzono szpital, ale już w 1915 wznowiono działalność zdroju. Wysoki poziom miała orkiestra zdrojowa, wykonująca również utwory symfoniczne. Koncerty symfoniczne i koncerty znanych solistów znajdowały najwyższe uznanie śląskich krytyków muzyki i uważano je za wzorowe na Śląsku. We wczesnych latach międzywojennych liczba kuracjuszy dochodziła do 10 000. W tym też okresie zbudowano tor saneczkowy i skocznię narciarską. Polanica była najnowocześniejszym uzdrowiskiem w Sudetach. W czasie II wojny światowej rozbudowa uzdrowiska została zahamowana, sanatoria ponownie zamieniono na szpitale wojskowe. W miejsce kuracjuszy pojawili się ranni żołnierze. Już 16 czerwca 1945 przybyli tu pierwsi polscy urzędnicy nadając miejscowości nazwę Puszczyków Zdrój. Stacja kolejowa nosiła natomiast nazwę Wrześniów. Stosowano je do maja 1946, kiedy to polska Komisja Ustalania Nazw Miejscowości zmieniła je na Polanica-Zdrój. Polanica otrzymała prawa miejskie. Ponieważ miejscowość nie doznała zniszczeń wojennych, uzdrowisko wkrótce zaczęło przyjmować polskich kuracjuszy. Gośćmi kurortu byli Maria Dąbrowska, Mieczysław Fogg, Janusz Gniatkowski, a później znani arcymistrzowie szachowi. W Gimnazjum Zdobienia Szkła, a potem w technikum szklarskim uczyła się Irena Santor. W 1974 powstał Zespół Uzdrowisk Kłodzkich z siedzibą w Polanicy, grupujący pod jednym zarządem obiekty sanatoryjno-uzdrowiskowe i rozlewnie wody mineralnej w Polanicy, Dusznikach i Kudowie. Obecnie działa jako Uzdrowiska Kłodzkie – Grupa PGU. Ma nowocześnie wyposażoną bazę leczniczą i hotelową, przystosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych, w tym zakłady przyrodolecznicze i baseny rekreacyjno-rehabilitacyjne; a także dwie rozlewnie wód mineralnych. Kolejną znaną placówką medyczną był działający w latach 1992–2018 Ośrodek Litotrypsji zajmujący się bezoperacyjnym kruszeniem kamieni nerkowych metodą litotrypsji, od 2016 w Kłodzku. Łagodny, podgórski klimat oraz obfite źródła wód mineralnych stwarzają doskonałe warunki do wypoczynku, leczenia chorób układu krążenia i przewodu pokarmowego, a także zwalczania nałogu palenia tytoniu. Część uzdrowiskową otacza piękny park, pełen starych drzew i egzotycznych krzewów: różnokolorowych azalii, rododendronów i magnolii. Polanica-Zdrój dysponuje dobrą bazą leczniczą, turystyczną, rekreacyjną i sportową. Oprócz dobrej bazy leczniczo-wypoczynkowej miasto ma takie urządzenia rekreacyjne i kulturalne jak: trzy kryte baseny kąpielowe, letni tor saneczkowy, korty tenisowe, stajnię wierzchowców, teatr zdrojowy, bibliotekę miejską, kluby bilardowe oraz bardzo duże zaplecze gastronomiczne. Uzdrowisko jest ulubionym miejscem wypraw weekendowych mieszkańców Dolnego Śląska. Źródło: Ośrodek Uzdrowiskowy „Beskid” mieści się pod adresem Wysowa-Zdrój 98. Położenie w otoczeniu lasów jest niewątpliwym atutem ośrodka. W niewielkiej odległości od ,,Beskidu” zlokalizowany jest drugi obiekt należący do Uzdrowiska Wysowa S.A. – sanatorium ,,Biawena”. Malownicza okolica i leczniczy mikroklimat to jedne z Góry Stołowe to jedyne w Polsce pasmo górskie o budowie płytowej. Dzięki temu szczyty Gór Stołowych przypominają kształtem olbrzymie, kamienne stoły: z urwistymi, kamienistymi stokami i płaskimi, rozległymi punktu widzenia turysty znacznie bardziej pociągające będą jednak z pewnością słynne “skalne miasta”, labirynty i formacje skalne zaskakujące bogactwem i różnorodnością form oraz poruszających wyobraźnię kształtów: znajdziesz tu liczne skalne iglice, maczugi, grzyby, zwierzęta, budynki i wiele krążenie w żyłach będzie z pewnością podziwianie widoków z krawędzi kamiennych murów tutejszych szczytów – skalnych urwisk o wysokości dochodzącej do dziesiątek Stołowe to jednak nie tylko niezwykłe bogactwo krajobrazów! Warto pamiętać, że na obrzeżach tego pasma górskiego znajduje się wiele starych miejscowości i renomowanych uzdrowisk. Zwiedzanie cennych zabytków architektury i budownictwa ludowego to prawdziwa podróż w przeszłość. Szczyt Korony Gór Polski Szczeliniec Wielki Szczytem w Koronie Gór Polski reprezentującym Góry Stołowe jest Szczeliniec Wielki (919 m Szlak na Szczeliniec Wielki oraz na znajdujący się na jego szczycie skalny labirynt uważam za najciekawszą trasę turystyczną polskiej części Gór Stołowych. Szczeliniec Wielki widziany z Pasterki Szlak jest krótki i bardzo atrakcyjny widokowo. Na wierzchołku Szczelińca znajduje się bowiem kilka kapitalnych punktów widokowych z widokiem na każdą stronę świata. Najlepszym z nich jest 12-metrowej wysokości skała zwana Fotelem Pradziada, na którą można wejść po specjalnie zamontowanych schodach. Wierzchołek tej skały jest też najwyższym punktem Szczelińca Wielkiego – musisz się więc na nią wspiąć, jeśli zdobywasz szczyty Korony Gór Polski. Największą atrakcją trasy jest jednak sam labirynt skalny. Znajdziesz tu wszystko: kamienne tarasy widokowe, skałki o fantazyjnych kształtach i nazwach, drewniane kładki, jaskinię, ciasne przesmyki, a nawet mroczny wąwóz skalny! Szczeliniec wielki – skała Małpolud – Mamut Szlak na Szczeliniec Wielki zasługuje na osobny artykuł. Zachęcam do przeczytania: Szczeliniec Wielki. Znajdziesz tam: dokładny opis trasy liczne zdjęcia ciekawostki Inne ciekawe szlaki Błędne Skały Błędne Skały (historycznie: Dzikie Dziury, Dzikie Jamy lub Wilcze Doły) to fascynujący labirynt skalny znajdujący się na skraju masywu Skalniaka. Z jego atrakcyjnością może konkurować chyba tylko podobny labirynt znajdujący się na szczycie Szczelińca Wielkiego. Przejście labiryntem możliwe jest tylko znakowanym szlakiem turystycznym, na którym panuje ruch jednostronny. Nie zalecam brania ze sobą wózków ani wielkich plecaków, gdyż w pewnych miejscach mogą uniemożliwić Ci wędrówkę. Opis przejścia przez labirynt Błędnych Skał Wystartujesz przed kasą. Najpierw szybko wkroczysz między pierwsze skały, by następnie z lewej minąć słynny Stołowy Głaz. Labirynt Błędne Skały – formacja skalna Za nim odbicie na lewo obok charakterystycznego Skalnego Siodła, zwanego również Wielbłądem. Kilka kroków dalej taras widokowy na Skalnych Czaszach. Panorama obejmuje przede wszystkim czeską część Gór Stołowych. Przy dobrej widoczności masz szansę dostrzec inne pasma Sudetów Środkowych i Zachodnich – aż po Karkonosze. Wróć do skrzyżowania przed Wielbłądem. Skręć w swoje lewo wprost między labirynt szczelin. Po chwili miniesz niezwykle ciekawą Kurzą Stopkę (zwana również Okrętem) – epicki grzyb skalny stojący na bardzo zwężonym trzonie. Labirynt Błędne Skały – kurze nóżki Za Okrętem trasa wiedzie kręto między skalnymi blokami. To tutaj będziesz musiał przeciskać się wąskimi szczelinami – czasem o szerokości nieprzekraczającej kilkudziesięciu centymetrów! Wędrując ciasnymi dróżkami, nie zapominaj się rozglądać! W prześwicie po prawej dostrzeżesz Lwią Łapę, z lewej natomiast Dwunożny Grzyb. Wkrótce potem dojdziesz do długiej, prostej i wąskiej szczeliny. Po prawej stronie będziesz miał charakterystyczną skałę ze szczeliną i naturalnym oknem – jej nazwa to “Kasa“. Labirynt Błędne Skały – skalny most Kontynuuj krętą, chociaż bardziej przestronną wędrówkę. Dojdziesz do Kuchni (zwanej również Karczmą) i znajdującej się obok Wielkiej Sali. Są to obszerniejsze przestrzenie przekryte robiącymi wrażenie okapami skalnymi. Wszystko dobre kiedyś się kończy – wkrótce wyjdziesz przez Furtę obok Grzyba na plac przed węzłem szlaków – już na zewnątrz labiryntu. Błędne Skały – Praktyczne informacje Na parking pod Błędnymi Skałami można dotrzeć szosą odbijającą od Drogi Stu Zakrętów. Uwaga! Na szosie tej obowiązuje ruch wahadłowy: wjazdy odbywają się o pełnej godzinie, zjazdy o każde półgodzinie. Wreszcie pamiętaj, że na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych, parkowanie samochodu jest możliwe wyłącznie w wyznaczonych miejscach. Trasę tę można bez problemu połączyć z wycieczką na Fort Karola. Narożnik, Skały Puchacza, Białe Skały Kolejna krótka i ciekawa wycieczka. Zaznajamia turystę z wszystkim, co najciekawsze w Górach Stołowych. Przede wszystkim na uwagę zasługują liczne ciekawe formacje skalne znane jako Białe Skały. Znajdują się one na żółtym szlaku, chociaż aby dotrzeć do wielu z nich, będziesz musiał skręcić w jedną z wielu wyraźnych ścieżek odchodzących od szlaku. Białe Skały – odejście szlaku pod formację skalną Ścieżki te będą jednak specjalnie oznakowane. Daj się skusić! Wiele takich ścieżek pozwala Ci zobaczyć z bliska cuda skalne, które ze szlaku byłyby zupełnie niedostępne. Ponadto niebieski szlak prowadzi skrajem masywu Narożnika, dzięki czemu rozpościerają się z niego rozległe widoki obejmujące Góry Orlickie, Góry Bystrzyckie, Wzgórza Lewińskie i Masyw Śnieżnika. Najciekawsze punkty widokowe znajdują się na szczycie Narożnika, na Kopie Śmierci i na Skałach Puchacza. Szczeliniec Wielki widziany z Narożnika Sporą ciekawostką ekologiczną jest Wielkie Torfowisko Batorowskie, nieopodal którego przechodzi żółty szlak. Spora jego część jest poprowadzona drewnianymi kładkami, by przejście turystyczne po rozmokłych glebach było w ogóle możliwe. Wielkie Torfowisko Batorowskie – pobliski szlak Narożnik jest też związany z niewyjaśnionym morderstwem z lat 90-tych, podczas którego ofiarą nieznanego sprawcy padła para studentów. No i na koniec warto dodać, że wędrując skrajem Narożnika, możemy podziwiać charakterystyczne dla Gór Stołowych, kilkudziesięciometrowe skalne urwiska. Skalne Grzyby Bardzo atrakcyjna trasa, którą przejdziesz przez cały kompleks tzw. Skalnych Grzybów. Skalne Grzyby to niezwykłe formacje skalne, które wyglądem przypominają właśnie grzyby. Wąskie trzony i szerokie “kapelusze” faktycznie sprawiają takie wrażenie. Dodatkową zaletą trasy jest wybitny punkt widokowy na Radkowskich Skałach. W rozległej panoramie niepodzielnie króluje Szczeliniec Wielki. Pasterka – Pasterska Góra – Ostra Góra – Błędne Skały Kolejna trasa pozwalająca na zwiedzenie skalnego labiryntu Błędnych Skał. Ten szlak jest bardzo atrakcyjny: pozwala na podziwianie interesujących widoków na oba Szczelińce i na Skalniak oraz na czeską stronę Gór Stołowych. Oferuje też możliwość dłuższego spaceru przez olbrzymią łąkę zwaną Sawanną Łężycką (widoki!) – czyli niezwykle malowniczą łąkę porastającą płaskowyż w centrum Gór Stołowych. Przeczytaj opis przejścia labiryntu Błędne Skały. Kudowa-Zdrój – Czermna – Pstrążna – Błędne Skały Kolejna alternatywna trasa na Błędne Skały. Ten szlak również jest bardzo atrakcyjny krajoznawczo i raczej niewymagający. Pewnym minusem są odcinki prowadzące asfaltem. Z drugiej strony szlak daje możliwość zwiedzenia słynnej Kaplicy Czaszek w Czermnej, spaceru wśród zabytkowych zabudowań oraz zielonymi zaułkami Parku Zdrojowego w Kudowej-Zdroju. Po drodze znajduje się również gospodarstwo ze Szlakiem Ginących Zawodów. Przeczytaj opis przejścia labiryntu Błędne Skały. Fort Karola Fort Karola to pozostałości warowni zbudowanej w 1790 r. na wierzchołku szczytu o nazwie Ptak na dawnej granicy prusko-austriackiej. Wycieczka z Karłowa w obydwie strony zajmie najwyżej 1,5 godziny – wliczając w to przerwę na Forcie Karola na podziwianie efektownej panoramy Szczelińca. Trasę tę można śmiało połączyć z trasą na Błędne Skały. Góry Stołowe – Fort Karola Skała Józefa – Urwisko Batorowskie – Skały Puchacza Alternatywna trasa na Skały Puchacza. Również bardzo atrakcyjna widokowo i krajoznawczo trasa, gdyż wiedzie przez większą część krawędzią wierzchowiny Gór Stołowych. Pozwala na odkrycie wielu pięknych form skalnych. Z wielu miejsc oferuje widoki na Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie i Wzgórza Lewińskie. Skały Puchacza Schroniska Schronisko PTTK na Szczelińcu Wielkim Schronisko PTTK na Szczelińcu Wielkim zostało zbudowane w stylu szwajcarskim w 1845 r. Miejsce to jest słynne jako jedno z dwóch schronisk turystycznych w Polsce, do którego nie jest w stanie dotrzeć żaden samochód. Z tego powodu transport towarów odbywa się specjalną windą spuszczaną po linie spod schroniska do leżącej u stóp Szczelińca wsi pasterka. Schronisko PTTK na Szczelińcu Wielkim Obok schroniska znajdują się dwa kamienne tarasy widokowe oraz wejście do labiryntu skalnego na Szczelińcu Wielkim. Panorama spod schroniska obejmuje czeską część Gór Stołowych, a przy dobrej pogodzie sięga aż po Góry Sowie, Góry Kamienne i Karkonosze. Labirynt na Szczelińcu Wielkim – Tarasy Południowe Po lewej stronie, na skale znajduje się tablica upamiętniająca pobyt w schronisku Goethego w 1790 r. Druga – z 1988 r. – została wmurowana na cześć Franza Pabla – długoletniego przewodnika i inicjatora zagospodarowania Szczelińca. Trzecia wspomina z kolei odwiedziny przyszłego prezydenta USA Adamsa w dniu r. Schronisko PTTK Pasterka Schronisko wybudowane we wsi Pasterka leżącej na granicy z Czechami. Schronisko słynie z przedniej kuchni oraz z mających tu miejsce co roku imprez o tematyce górskiej. Schronisko PTTK Pasterka Właściciele schroniska reklamują je jako “schronisko na końcu świata“. Faktycznie, tutejsza okolica sprawia wrażenie prawdziwie oderwanej od trosk i zabiegania codziennego życia. Kilka starych zabudowań rozrzuconych wśród malowniczych łąk rozłożonych u stóp Szczelińca Wielkiego, ot i wszystko. Błoga cisza, spokój. Geografia Góry Stołowe (ich polska część) znajduje się w zachodniej części Kotliny Kłodzkiej w Sudetach Środkowych. W Polsce Góry Stołowe zaczynają się nad Kotliną Krzeszowską, kończą z kolei nad Polanicą-Zdrój. Zachodnia część Gór Stołowych znajduje się w Czechach i nazywa się Broumovská vrchovina. Najwyższa część masywu ma długość ok. 18 kilometrów (szerokość 5 kilometrów). Jej najważniejsze szczyty to: Szczeliniec Wielki (919 m Skalniak (915 m i Narożnik (851 m Skalniak widziany ze Szczelińca Wielkiego W Polsce wyróżniamy jeszcze pasmo Zaworów z najwyższym szczytem o nazwie Róg (712 m Sąsiadujące pasma górskie: od południa: Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie od północy (za obniżeniem Radkowskim): Góry Sowie od północy za terytorium Czech: Góry Kamienne po wschodniej stronie Kotliny Kłodzkiej: Góry Bardzkie, Góry Złote, Góry Bialskie, Masyw Śnieżnika Piętra roślinne Omawiając piętra roślinne Gór Stołowych, nie sposób nie wspomnieć o ich charakterystycznej, “stołowej” budowie. To z jej powodu wyraźnie widać (zwłaszcza ze strony Obniżenia Radkowa) podział pasma na piętra: dolne piętro z piaskowcowymi urwiskami o kamiennych ścianach, często o wysokości dorównującej 10-piętrowemu wieżowcowi (tylko całe szczęście znacznie przyjemniejszemu dla oka). piętro pośrednie to łagodne spłaszczenia. piętro górne to piaskowcowe masywy ostańcowe o kilkudziesięciometrowej wysokości skalnych ścianach. Szczyty, stoki i lasy Gór Stołowych upstrzone są niezliczoną liczbą głazów i formacji skalnych o nieraz niezwykle fantazyjnych kształtach i jeszcze dziwniejszych nazwach. Góry Stołowe pełne są skalnych grzybów, baszt, wieżyc, bram tylko czekających na odkrycie przez żądnych wrażeń turystów. Krajobrazu dopełniają potoki spadające kaskadami z kamiennych progów. Koruna (z lewej w środku) widziana ze Szczelińca Wielkiego Ciekawostką florystyczną jest znajdujące się między Karłowem a Batorowem tzw. Wielkie Torfowisko Batorowskie. To obszar, na którym zachował się bór bagienny z sosnami błotnymi i brzozami omszonymi. Powszechnie rosną tu też rośliny typowo bagienne. I choć wstęp na obszar torfowiska jest surowo zakazany, to jego skrajem wiedzie żółty szlak z fortu Karola na Skalne Grzyby. Klimat na obrzeżach i w otaczających Góry Stołowe kotlinach klimat jest umiarkowanie ciepły. w szczytowych partiach pogoda jest znacznie bardziej chłodna i kapryśna. klimat wyższych części Gór Stołowych jest ostry; śnieg w nieckach i rozpadlinach często zalega do lata. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, najzimniejszym styczeń. w lipcu występuje najwięcej opadów. zachmurzenie w Górach Stołowych największe jest zimą, a najmniejsze jesienią. częstym zjawiskiem są inwersje temperatur – tj. chłód i mgły zalegające w dolinach oraz słoneczna i ciepła pogoda na szczytach. Miasta Kudowa-Zdrój Największe miasto leżące na skraju Gór Stołowych tuż przy granicy z Czechami. To jedno z najstarszych i najbardziej znanych w Europie uzdrowisk – jego działalność sięga XVIII wieku. W Kudowie znajduje się 5 eksploatowanych źródeł wód mineralnych. Leczy się tutaj choroby układu krążenia, przemiany materii i nerwice. Warte zobaczenia atrakcje turystyczne: Kaplica Czaszek w Czermnej cały historyczny układ urbanistyczny miasta z XV-XX w. infrastruktura uzdrowiskowa na czele z Pijalnią pensjonaty z XIX w. i z pierwszej połowy XX w. zabytkowy Park Zdrojowy z halą spacerową z 1906 r. kościół parafialny św. Katarzyny z 1679 r. barokowy kościół poewangelicki Chrystusa Pana z 1798 r. na Wzgórzu Kaplicznym drewniana dzwonnica przeciwpożarowa z połowy XIX w. Muzeum Zabawek Muzeum Żaby cmentarz z grobowcem Fryderyka Wilhelma Goetzena, wsławionego przywódcy armii pruskiej i polityka, swego czasu właściciela Kudowy Duszniki-Zdrój Niewielkie miasto położone w dolinie Bystrzycy Dusznickiej, które od XIX w. zaczęło dynamicznie rozwijać się jako uzdrowisko. Warte zobaczenia atrakcje turystyczne: rynek z jego renesansowymi i barokowymi kamieniczkami na czele z budynkiem dawnego zajazdu “Pod Czarnym Niedźwiedziem” barokowa kolumna wotywna z 1725 r. kościół św. Piotra i Pawła z XVII w. dawny kościół ewangelicki z połowy XIX w. zabytkowy młyn papierniczy z 1605 r., w którym znajduje się Muzeum Papiernictwa kaplica wotywna Trójcy Świętej z 1688 r. z pustelnią dobudowaną w 1704 r. liczne zabytkowe budynki zdrojowe, pijalnia wód, Teatr Zdrojowy im. F. Chopina z początku XIX wieku oraz główny szpital uzdrowiskowy “Jan Kazimierz” z początku XX wieku Polanica-Zdrój Kolejny zdrój do kolekcji. Polanica-Zdrój to miasto leżące na skraju Kotliny Kłodzkiej u podnóża Gór Bystrzyckich i Gór Stołowych. Jako uzdrowisko miasto zaczęło z powodzeniem funkcjonować od lat osiemdziesiątych XIX wieku. Miasto szybko stało się największym uzdrowiskiem Kotliny Kłodzkiej. Leczy się tu choroby układu krążenia, trawienia i przemiany materii. Atrakcje turystyczne: neobarokowy kościół Wniebowzięcia NMP z 1910 roku kaplica pomocnicza św. Antoniego z XVIII w. dawny dwór jezuitów z XVIII wieku przestronny Park Zdrojowy z zabudowaniami uzdrowiskowymi. Przede wszystkim pijalnia z halą spacerową z 1911 r., budynek sanatorium “Wielka Pieniawa” z 1904 r. oraz teatr zdrojowy z 1925 r. Radków Niewielkie miasteczko położone w Kotlinie Broumovskiej u podnóża Gór Stołowych. Atrakcje turystyczne: renesansowy ratusz z połowy XVI w. rynek z zabytkowymi kamieniczkami z XVII-XIX w. zachowane na obrzeżach starówki fragmenty murów miejskich z XV w. szesnastowieczny późnogotycki kościół św. Doroty poewaneglicki kościół św. Andrzeja Boboli z początku XX w. udostępniany do zwiedzania młyn wodny z przełomu XIX i XX wieku Karłów Wieś położona w samym środku Gór Stołowych. Enklawa cywilizacji otoczona Parkiem Narodowym Gór Stołowych. Wieś leży u podnóży Szczelińca Wielkiego. Z tego powodu jest najlepszą bazą wypadową do wypadów w najciekawsze miejsca tego pasma górskiego. Karłów na tle Skalniaka Ciekawostki Kaplica Czaszek w Czermnej W Czermnej, małej wsi leżącej nieopodal Kudowy-Zdroju znajduje się słynna Kaplica Czaszek. Została założona w 1776 r. przez proboszcza miejscowej parafii ks. Vaclava Tomasek. Duchowny ten zgromadził szczątki ponad 21 tys. ludzi. Były to głównie ofiary wojen toczonych w XVII-XVIII w. oraz pustoszącej tę ziemię zarazy. Ludzkie szczątki były wykopywane z płytkich grobów lub wręcz zbierana z pól. Następnie zostały wykorzystane jako… główny element dekoracji ścian i sufitu kaplicy. Resztę szkieletów pochowano pod podłogą. Kaplica Czaszek jest obowiązkowym punktem wycieczek w okolice Gór Stołowych. Obowiązkowym i upiornie fascynującym. Park Narodowy Gór Stołowych Jeden z dwóch sudeckich Parków Narodowych w Polsce. Park Narodowy Gór Stołowych chroni obszar o powierzchni 6 340 ha, jego otulina ma z kolei 10 515 ha. Ochronie podlegają gównie piaskowcowe formy skalne wraz z porastającą je roślinnością (głównie porosty i mchy) oraz z tutejszymi zwierzętami (głównie ptaki kryjące się w skalnych szczelinach). Oprócz tego ochronie podlegają lasy dolnoreglowe i śródgórskie łąki. Sprzeczności w nazewnictwie Nazwa “Góry Stołowe”, wbrew powszechnemu mniemaniu, nie wzięła się wcale od przypominających stoły szczytów tego pasma górskiego. Tak naprawdę nazwa ta jest pamiątką hucznego bankietu, który w 1791 roku minister do spraw Śląska Karl Georg von Hoym wydał na szczycie Szczelińca. Od suto zastawionych stołów górę tę zaczęto nazywać Górą Stołową. W późniejszych latach mylnie zaczęto nazywać tak całe pasmo… i już tak pozostało. Swoją drogą, Szczeliniec Wielki był pierwotnie nazywany “Heuscheuer” lub “Heuscher”. Słowa te wywodzą się od słowiańskiego słowa “chysza” – “słomiana strzecha”. Dlatego właśnie czescy turyści nazywają najwyższy szczyt Gór Stołowych Hejszowiną. Góry Stołowe nazywają z kolei Broumovskimi Ścianami. Droga do Nieba Droga Stu Zakrętów (Szosa Stu Zakrętów) – najsłynniejsza i najpiękniejsza szosa w Górach Stołowych, prowadząca z Kudowy Zdroju przez Lisią Przełęcz, Karłów do Radkowa. Droga została zbudowana w latach 1867-1870. To 23 kilometry asfaltu pnące się odważnie na największy “kamienny stół” – czyli na wierzch głównej części Gór Stołowych – oraz sprowadzający z niego na drugą stronę. Najciekawsze są odcinki, na których droga pokonuje krawędzie wierzchowiny, wspinając się stromymi serpentynami wśród imponujących skał. Przejazd Drogą Stu Zakrętów to kolejny punkt obowiązkowy każdej wyprawy w Góry Stołowe. obaum.

5ehfen32rc.pages.dev/2

5ehfen32rc.pages.dev/279

5ehfen32rc.pages.dev/218

5ehfen32rc.pages.dev/65

5ehfen32rc.pages.dev/250

5ehfen32rc.pages.dev/83

5ehfen32rc.pages.dev/345

5ehfen32rc.pages.dev/359

5ehfen32rc.pages.dev/9

uzdrowisko u podnóża gór stołowych